राष्ट्रवादी काँग्रेस पक्षाच्या महाराष्ट्र प्रदेश सरचिटणीसपदी सूरज चव्हाण यांची अचानक झालेली नियुक्ती सध्या राज्याच्या राजकारणात चर्चेचा विषय ठरत आहे. गत महिन्यातील छावा संघटनेवरील मारहाणीच्या वादानंतर सूरज चव्हाण यांना युवक प्रदेशाध्यक्षपदाचा राजीनामा द्यावा लागला होता.
लातूरमध्ये छावा संघटनेच्या प्रदेशाध्यक्षांवर झालेल्या हल्ल्याबाबत उपमुख्यमंत्री अजित पवार यांनी “गंभीर आणि निषेधार्ह” अशा शब्दांत प्रतिक्रिया दिली होती आणि सूरज चव्हाण यांना तात्काळ राजीनाम्याचे आदेश दिले होते. अशा पार्श्वभूमी असलेल्या व्यक्तीस पुन्हा पक्षात थेट सरचिटणीसपद देणे — हे नेमकं कोणत्या राजकीय गणिताचा भाग आहे, असा प्रश्न उपस्थित होत आहे.
ही नियुक्ती अजित पवार यांच्या पक्षांतर्गत वर्चस्वावर प्रश्नचिन्ह निर्माण करते का? की ‘शब्दाला पक्के’ म्हणणारे आता संधीप्रमाणे भूमिका बदलत आहेत? अशीही चर्चा राजकीय वर्तुळात रंगू लागली आहे. अजित पवार यांनी अनेकदा पक्षात शिस्त, अनुभव आणि चारित्र्य महत्त्वाचे असल्याचे ठामपणे सांगितले आहे. मात्र अशा अनुभवहीन आणि पूर्वाश्रमीच्या विरोधी गोटातील नेत्याला थेट वरिष्ठ पद देणे — त्यांच्या भूमिकेशी विसंगत वाटते.
या घडामोडींमुळे राष्ट्रवादी काँग्रेस पक्षाच्या अंतर्गत सत्तासंघर्ष आणि रणनीतीतील बदल वेग घेत आहेत, असे अनेक राजकीय विश्लेषकांचे निरीक्षण आहे. विशेषतः शरद पवार गटाचे समर्थक या निर्णयाकडे ‘संघटनात्मक गोंधळ’ म्हणून पाहत आहेत.
अपेक्षित वर्चस्व बदल?
या घडामोडींनी राजकीय चर्चेला उधाण आले आहे. काहींचे मत आहे की ही घटना अजित पवार यांच्या पक्षातील वर्चस्वात गोंधळाचे संकेत देते — कारण एकदा निलंबित करून राजीनामा घेतल्यानंतर लगेचच सूरज चव्हाण यांना नव्या आणि महत्त्वाच्या भूमिकेत संधी देण्यात आली.
तर इतरांच्या मते, ही केवळ राजकीय रणनीती आहे — ज्यामध्ये पक्षातील संतुलन राखणे, ज्येष्ठ आणि युवा नेतृत्व यांच्यात योग्य समन्वय साधणे, आणि कार्यकर्त्यांमध्ये गटबाजी न होऊ देणे याला प्राधान्य दिले जात आहे.
